XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Berauei esker itsaso zabaletako datu-faltarik ez dago.

Honen truke, zer eskaintzen dio meteorologiak itsas nabigazioari?.

Estazio desberdinetatik, eta egunean zenbait bider, ekaitza ebitatzen edo neurriak hartzen laguntzen dituzten nabigaziorako abisuak igortzen dira dagozkien iragarpenekin.

Bi etsai ditu, funtsean, itsas gizonak: hertsiki erlazionaturik dauden haizea eta itsasoaren egoera.

Haizeaz gauza asko ikusi dugu aurreko kapituluetan, baina hainbat itsas tragediaren kausa den itsasoaren egoera itsas iragarpen espezializatuarentzat zerbait espezifikoa, berezkoa da.

Bi itsas mota bereizten dira: haize-itsasoa eta baga-itsasoa edo hondoko itsasoa.

Lehenengoa, leku jakin batean itsasoaren azalean jotzen duen haizeak sortzen du, eta bere magnitudea haizearen indarraren, iraunkortasunaren eta irispidearen (edo norabide beretik jotzen duen haizearen distantziaren) menpe dago.

Magnitude hau, irispidea, alegia, ia leku guztietan bere ingeles izenaz ezagutzen da; fetch izenaz, hain zuzen.

Haize ahuletako inguruetan ere ager daitekeen baga-itsasoa nahikoa urrun egon daitekeen beste itsas bazter batean haizeak sortutako olatuen hedapenari zor zaio.

Adituak bi itsas mota horiei aurre egin behar die kalkulu egokien bidez.

Lehenik, olatu-mapa marrazten du.

Horretarako olatuen altuerak, nondik norako norabideak eta periodoak (edo ondoz ondoko bi olaturen arteko denborak) kontutan hartzen dituzten untzien behaketak erabiltzen ditu.

Datuak transkribaturik dauden mapan, isobaren nolabaiteko antza duten lerroak marrazten dira, baina olatuen altuera berdineko puntuak lotzen dituztenak.

Area bakoitzean olatuen norabide nagusia gezi lodi baten bidez markatzen da.

Orduan, itsas bare eta harrotutako eskualdeak bereizten dira, eta baita olatuak nora abiatzen diren ere.